Jakie są główne funkcje osadnika gnilnego w systemie oczyszczania ścieków?

Bardzo prosta obsługa, niskie koszty eksploatacji i brak obaw co do przepełnienia zbiornika – to najważniejsze zalety przydomowych oczyszczalni ścieków. Nic więc dziwnego, że rozwiązania tego typu coraz częściej zastępują szamba. Planując montaż oczyszczalni, inwestor powinien dokładnie poznać zasady jej eksploatacji, sposób działania oraz budowę. Jednym z najważniejszych zagadnień jest zrozumienie roli osadnika gnilnego. Do czego więc służy ten element?

Czym jest osadnik gnilny?

Osadnik gnilny to zbiornik, do którego trafiają nieczystości z nieruchomości podłączonych do przydomowej oczyszczalni ścieków. Jego duże znaczenie dla działania całego systemu to wynik dwóch funkcji. Pierwsza to retencjonowanie nieczystości. Druga – rozdzielenie ich na dwie frakcje (lekką i ciężką).

Działanie osadnika gnilnego opiera się na zjawiskach sedymentacji i flotacji. Dzięki grawitacji cięższe nieczystości opadają na dno zbiornika, zaś lekkie – takie jak tłuszcze – unoszą się w górnej części zbiornika. W osadniku następuje też wstępny etap fermentacji nieczystości, w wyniku którego część z nich rozkłada się na proste związki rozpuszczalne w wodzie oraz sole mineralne niepodlegające rozpuszczeniu. Nieczystości opuszczają osadnik przez kosz filtracyjny, a następnie są kierowane do studzienki rozdzielczej lub reaktora biologicznego (w zależności od rodzaju oczyszczalni).

Procesy fermentacji zachodzą w osadniku dzięki obecności wyselekcjonowanych mikroorganizmów. Te należy zaszczepić przed rozpoczęciem eksploatacji oczyszczalni. W tym celu wystarczy spłukać odpowiedni preparat w ubikacji lub zlewozmywaku.

Jak dobrać wielkość osadnika gnilnego?

Wielkość osadnika gnilnego powinna być dostosowana do liczby użytkowników oczyszczalni. Przy wyborze zbiornika warto zastosować przelicznik mówiący, że na każdą osobę przypada 150 litrów dziennie. Uzyskaną wartość należy pomnożyć przez 3 – tyle dni zajmuje średnio opuszczenie osadnika przez nieczystości. W przypadku czteroosobowej rodziny optymalna pojemność osadnika to więc 1,8 tys. litrów (1,8 metra sześciennego). Ostateczną decyzję warto podjąć po konsultacji ze specjalistą, który pod uwagę weźmie uwarunkowania terenowe i ewentualną konieczność zastosowania zapasu.

Na efektywność działania oczyszczalnia w dużej mierze wpływa liczba komór zbiornika. Na rynku dostępne są osadniki gnilne o konstrukcji jedno-, dwu- lub trzykomorowej. Najprostszy w budowie jest ten pierwszy. Ścieki i osad są w nim retencjonowane w jednej komorze. Osadniki są mniej skomplikowane i tańsze, ale mogą być mniej skuteczne w neutralizowaniu nieczystości. W modelach dwu- i trzykomorowych proces oczyszczania jest wydajniejszy dzięki temu, że klarowna woda spływa do dolnych komór, a nieczystości stałe mogą być fermentowane przez bakterie w wyższych.

Zbiornik gnilny odgrywa istotną rolę w działaniu przydomowej oczyszczalni ścieków. By mieć pewność co do jej efektywności, należy starannie przeanalizować dobór konkretnego modelu. Szczególną uwagę warto poświęcić jego pojemności oraz liczbie komór. Wszystkie wątpliwości powinniśmy też skonsultować ze specjalistami, którzy pomogą wybrać zbiornik gnilny idealnie dostosowany do potrzeb danej nieruchomości.