Zbiornik nadziemny stosujemy kiedy chcemy w łatwy sposób bez ingerencji w ogród pracami ziemnymi zmagazynować wodę opadową z dachu. Niewątpliwą zaletą tego typu zbiorników jest prosty montaż i możliwość późniejszego przeniesienia zbiornika, z kolei wadą zajmowanie miejsca oraz możliwość „szpecenia” podwórka, a także przy niektórych konstrukcjach dachu możliwość zebrania wody tylko z jednej części dachu /pionu spustowego rynny. Ponadto przy zbiornikach nadziemnych nie jesteśmy w stanie zebrać wody np. z drenażu opaskowego wokół domu. Zbiornik podziemny będzie miał zastosowanie wszędzie tam gdzie nie mamy do dyspozycji dużo miejsca lub też kiedy nie chcemy aby sam zbiornik był widoczny. Zbiornik pozwala zebrać wodę praktycznie z całej działki, czy to z dachu czy to z drenażu opaskowego.

Wybór zbiornika na deszczówkę to złożona sprawa. Po pierwsze, należy wiedzieć ile wody chcemy mieć dostępnej w sezonie letnim, można to łatwo określić jeśli do tej pory korzystaliśmy z wodociągu do podlewania ogrodu. Wtedy wystarczy, że sprawdzimy o ile wzrósł nasz rachunek, wartość przeliczmy i uśrednimy. Należy jednak pamiętać, że w obecnej sytuacji mamy do czynienia raczej z gwałtownymi ulewami, po których następują okresy suche, więc lepiej zaopatrzyć się w większy zbiornik, niż narażać się na brak wody. Niektórzy dobór zbiornika wykonują na podstawie obliczenia powierzchni działki i/lub obliczenia powierzchni zlewni, gdzie przez pojęcie zlewni rozumiemy powierzchnię naszej działki, z której woda spłynie do zbiornika. Jest to podejście bardzo profesjonalne, jednak nie uwzględnia wspomnianej wcześniej nierównomierności opadów.

w trakcie przygotowania

Teoretycznie zbiorników na wodę deszczową nie trzeba czyścić a to ze względu na kosze filtracyjne montowane na wlotach. Jednak w sprzedaży dostępne są również zbiorniki bez tych koszy, więc jeśli nie zamontujemy filtra przed zbiornikiem to wszystkie zanieczyszczenia trafią do zbiornika. Czyszczenie zbiornika jest dosyć trudne, ponieważ właz rewizyjny ma małą średnicę.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków powinna być umieszczony w takim miejscu, aby ścieki odprowadzane z budynku miały do przebycia jak najkrótszą drogę. W ten sposób nie zdążą wystygnąć, a w wyższych temperaturach proces rozkładu zachodzi bardziej intensywnie. Przepływowy osadnik podziemny przeznaczony do wstępnego oczyszczania ścieków, będący częścią przydomowej oczyszczalni, można umieścić w sąsiedztwie budynku jednorodzinnego, pod warunkiem że będzie należycie odpowietrzany przez instalację kanalizacyjną wyprowadzoną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych. Jeśli ten warunek nie jest spełniony, osadnik musi być oddalony od budynku co najmniej 5 m. Gdyby przewód odprowadzający ścieki z budynku do osadnika był dłuższy, należałoby go zaizolować. Wybierając miejsce na osadnik, trzeba pamiętać, że musi on być oddalony co najmniej 15 m od najbliższej studni oraz minimum 2 m od granicy działki i drogi. Powinno się też zachować bezpieczne odległości od rur z gazem i wodą – to znaczy 1,5 m, a także od kabli elektrycznych – 0,8 m.

W dobrych warunkach gruntowych przy użyciu oczyszczalni ekologicznej jednokomorowej drenaż funkcjonuje około 10 lat. W przypadku oczyszczalni ekologicznej dwu- lub trzykomorowej około 20 lat. Z kolei przy zastosowaniu dobrej oczyszczalni biologicznej sprawne działanie drenażu szacuje się na około 100 lat.

Przydomowe oczyszczalnie ścieków wymagają opróżniania osadu nadmiernego zazwyczaj raz do roku.

Jest możliwość przerobienia szamba betonowego na oczyszczalnie pod warunkiem, że zbiornik jest szczelny i posiada certyfikat.

Oczyszczalnie ekologiczne składają się z jednej z trzech komór do oczyszczania beztlenowego. Za pośrednictwem specjalnej instalacji ścieki spływają do pierwszej komory. Tam substancje cięższe od wody, pod wpływem grawitacji osiadają na dnie, a lżejsze unoszą się na powierzchni. Zjawiska te nazywamy sedymentacją oraz flotacją. W pierwszej komorze znajduje się otwór na odpowiedniej wysokości, aby wpływała do niego wstępnie wyklarowana ciecz i dostała się do drugiego komory. Zachodzą w nim takie same procesy, jak w pierwszym przypadku, dzięki czemu ciecz jest lepiej oczyszczana. Kiedy już ścieki zostaną oczyszczone mechanicznie, przepływają przez specjalny filtr, który dodatkowo oczyszcza z resztek zanieczyszczeń. Następnie wstępnie oczyszczona woda transportowana jest do drenażu rozsączającego, który rozprowadza ciecz do gruntu. Tam następuje stopniowy rozkład pozostałych substancji organicznych na związki nieorganiczne. Te natomiast w żaden sposób nie są szkodliwe dla środowiska. Pozostała, oczyszczona woda przepływa do znajdujących się w pobliżu wód gruntowych.

Oczyszczalnia ekologiczna zwana także szambem ekologicznym lub oczyszczalnią drenażową . Oczyszczanie beztlenowe zachodzi w zbiorniku a oczyszczanie tlenowe w drenażu. Skutkiem jest brak możliwości odzyskania oczyszczonej wody. Warunkiem zamontowania tego typu oczyszczalni są przepuszczalne grunty (piach, żwir). Oczyszczalnia biologiczna jest zbiornikiem wielokomorowym z napowietrzaniem złoża aktywnego. Dzięki temu oczyszczanie tlenowe i beztlenowe zachodzi w zbiorniku. W tego typu rozwiązaniach oczyszczoną wodę można ponownie wykorzystać np. do podlewania ogrodu. Nie jest konieczne stosowanie drenażu rozsączającego. Oczyszczony ściek możemy również odprowadzić do studni chłonnej lub cieku wodnego.

Podstawową różnicą oczyszczalni drenażowej ,a oczyszczalni tunelowej jest powierzchnia systemu rozsączania. Na dużej powierzchni można pozwolić sobie na oczyszczalnię drenażową, natomiast w przypadku mniejszych działek lepszym wyborem będzie model tunelowy.

Przyjmuje się, że odpowiada ona ilości zużywanej wody. Według wytycznych do projektowania, zapotrzebowanie dla domów z pełnym wyposażeniem sanitarnym wynosi około 150 litrów na dobę dla jednego mieszkańca, czyli w przypadku oczyszczalni ścieków dla 4 osób będzie to 600 litrów. Wielkość oczyszczalni niekiedy określa się również podając liczbę osób, którą może ona obsługiwać. Jest to tak zwana równoważna liczba mieszkańców. Pojemność, przydomowej oczyszczalni dla 4 osób powinna wynosić minimum 2000 litrów.

Częstotliwość uzupełniania bakterii uzależniona jest od producenta biopreparatu, ale średnio co cztery tygodnie.

Ilość biopreparatu jest porcjowana przez producenta i należy stosować się do instrukcji dozowania.

Zbiorniki dwupłaszczowe wykonane są złożone z dwóch płaszczy, czyli ścian ochronnych, co stanowi gwarancję niezawodności. Jeśli składowana w pierwszej komorze ciecz zacznie przeciekać, nie przedostanie się ona do środowiska, lecz zgromadzi się w przestrzeni między jednym i drugim płaszczem. Zbiornik jednopłaszczowy takiej ochrony nie posiada i uszkodzeni spowoduje wyciek substancji.

AD.16 Zbiorniki do pojemności 2500 l włącznie nie podlegają kontrolom i rewizjom (objęte są uproszczoną formą dozoru), zaś zbiorniki powyżej 2500 l pojemności podlegają co dwa lata rewizji zewnętrznej. Dla urządzenia objętego formą dozoru technicznego uproszczonego nie wydaje się decyzji zezwalającej na jego eksploatację.